Antibakteriyel Sabunlar: Çok temiz olmak insanları hasta edebilir, çalışma önerir

Antibakteriyel sabunlar: Çok temiz olmak insanları hasta edebilir, çalışma önerir

ScienceDaily – Yeni bir Michigan Üniversitesi Halk Sağlığı Çalışması, triklosan içeren antibakteriyel sabunlara aşırı maruz kalan gençler daha fazla alerjiye maruz kalabilir ve yetişkinler arasında daha yüksek bisfenol A seviyelerine maruz kalma, bağışıklık sistemini olumsuz etkileyebilir.

Triclosan, antibakteriyel sabunlar, diş macunu, kalem, bebek bezi torbaları ve tıbbi cihazlar gibi ürünlerde yaygın olarak kullanılan kimyasal bir bileşiktir. Bisfenol A (BPA) birçok plastikte ve örneğin gıda kutularında koruyucu bir astar olarak bulunur. Bu kimyasalların her ikisi de, hormonları taklit ederek veya etkileyerek insan sağlığını olumsuz etkilediğine inanılan endokrin bozucu bileşikler (EDC’ler) adı verilen bir çevresel toksik maddeler sınıfındadır.

2003-2006 Ulusal Sağlık ve Beslenme Sınavı Anketi’nden elde edilen verileri kullanarak U-M araştırmacıları, idrar BPA ve triklosanını sitomegalovirüs (CMV) antikor seviyeleri ve ABD yetişkinleri ve yaştaki bir örnekte alerji veya saman nezlesi tanısı ile karşılaştırdı. Alerji ve saman. Ateş tanısı ve CMV antikorları, bağışıklık değişikliklerinin iki ayrı belirteci olarak kullanıldı.

U-M Halk Sağlığı Okulu Araştırmacısı Erin Rees, “Daha yüksek BPA maruziyetine sahip 18 yaş üstü kişilerin daha yüksek CMV antikor seviyelerine sahip olduğunu bulduk, bu da hücre aracılı bağışıklık sistemlerinin düzgün çalışmadığını gösteriyor” dedi. gazetedeki ilk yazar.

Araştırmacılar ayrıca, daha yüksek triklosan seviyelerine sahip 18 yaş ve altı insanların alerji ve saman nezlesi tanısını bildirme olasılığının daha yüksek olduğunu bulmuşlardır.

Bilim topluluğu ve tüketici grupları arasında bu EDC’lerin daha önce düşündüğünden daha düşük seviyelerde insanlar için tehlikeli olduğu konusunda artan endişe vardır.

Allison Aiello, “Genç yaş gruplarındaki triklosan bulguları, bağışıklık sisteminin gelişimi için faydalı olan mikroorganizmalara maruz kalmamızı etkileyebilir” dedi. U-M Halk Sağlığı Okulu ve Çalışma Baş Müfettişinde Profesör.

Birçok ev ürününde bulunan bir antimikrobiyal ajan olarak, triklosan çocuklukta bağışıklık sistemi gelişimimizin etkilenecek şekilde maruz kaldığımız mikroorganizmaların değiştirilmesinde rol oynayabilir.

Harvard’da epidemiyoloji profesörü olan Aiello, “Bir kişinin kendi iyiliği için çok temiz olması mümkündür” dedi.

Önceki hayvan çalışmaları, BPA ve triklosanın bağışıklık sistemini etkileyebileceğini göstermektedir, ancak bu, insan bağışıklık fonksiyonu ile ilgili olarak BPA ve triklosana maruz kalmaya bakan ilk bilinen çalışmadır.

Rees Clayton, sürpriz bir bulgu, BPA maruziyetiyle yaşın önemli görünmesidir. 18 yaş ve üstü kişilerde, daha yüksek miktarda BPA daha yüksek CMV seviyeleri ile ilişkiliydi, ancak 18 yaşından küçük insanlarda tersi doğruydu.

Rees Clayton, “Bu, BPA’ya maruz kalmanın zamanlamasını ve belki de BPA’ya maruz kaldığımız zamanın ve uzunluğunun bağışıklık sistemi tepkisini etkilediğini gösteriyor” dedi.

Bu sadece ilk adım, ama çok önemli bir adım. İleride, araştırmacılar, nedensel bir ilişki kurup kuramayacaklarını görmek için insanlarda BPA ve triklosanın uzun vadeli etkilerini incelemek istiyorlar.

Çalışmanın bir sınırlaması, hastalığı ve maruz kalmayı aynı anda ölçmesi ve dolayısıyla resmin sadece bir kısmını göstermesidir.

Aiello, “Örneğin, alerjisi olan bireylerin durumları nedeniyle daha hijyenik olmaları ve gözlemlediğimiz ilişkinin nedensel değil veya ters nedensellik örneği olması mümkündür” dedi.

Feragatname: Bu makale tıbbi tavsiye, teşhis veya tedavi sağlamayı amaçlamamaktadır. Burada ifade edilen görüşler, ScienceDaily veya personelinin görüşlerini yansıtmaz.

Hikaye Kaynağı:
Yukarıdaki hikaye, Michigan Üniversitesi tarafından Eurekilert!

Dergi Referansı:
1. Erin M. Rees Clayton, Megan Todd, Jennifer Beam Dowd, Allison E. Aiello. ABD popülasyonunda bisfenol A ve triklosanın bağışıklık parametreleri üzerindeki etkisi, NHANES 2003-2006. Çevre Sağlığı Perspektifleri, 2010; Doi: 10.1289/ehp.1002883

Author: hrojr

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *